تغییر و اصلاح رفتار کودک

تغییر و اصلاح رفتار کودک روشی است که هدف آن ارتقای رشد کودک و اداره کردن رفتار کودک به روشی سازنده و غیر آسیب زننده است

اصول تغییر الگوی رفتار

1) ثبات رفتاری : به این معنی است که هر زمان کودک یک رفتار را نشان داد، یک پاسخ ثابت دریافت نماید و پاسخی که امروز به او می دهیم با پاسخ چند روز یا چند هفته بعد تفاوتی نکند.
2) ثبات مکانی : به این معنی است که در هر مکان که کودک یک رفتار را نشان داد، یک پاسخ ثابت دریافت نماید و پاسخی که در منزل به او می دهیم با پاسخی که در اجتماع یا در منزل دیگران به او می دهیم تفاوتی نکند.
3) ثبات فردی : بی این معنی است که هر فرد اعم از پدر، مادر یا دیگر تربیت کنندگان کودک در پاسخ به رفتار کودک، پاسخ حتی الامکان مشابه و ثابتی نشان دهند و پاسخی که پدر، مادر، پرستار یا آموزگار به او می دهند باهم تفاوتی نکند.
4) در هر زمان بر روی یک رفتار خاص تأکید شود ) بهتر است یک دفترچه رابط بین والدین و مشاور وجود داشته باشد(
5) برای انجام هر فعالیت، قوانینی را تنظیم کرده و دسته بندی نمایید.
6) قبل از شروع هر کار باید قوانین آن کار با کودک مرور شود.
7) لیست قوانین هر کار را بنویسید و در محل مخصوص همان فعالیت قرار دهید. می توانید قوانین را روی مقواهای بزرگ بنویسید و روی دیوار بزنید یا روی کارت هایی چاپ کنید و در اختیار بچه ها قرار دهید یا حتی روی نوار ضبط کنید تا با گوشی گوش دهند.

روش صحیح تنبیه کودکان چیست؟

• تنبیه punishment به معنای کینه توزی و آزار رساندن نیست، تنبیه یک اصل رفتاری برای کنترل کردن رفتار است و باید حس مسئولیت پذیری را در فرد به وجود آورد نه انتقام و پرخاشگری.
• انواع تنبیه های نادرست شامل موارد زیر است:
تنبیه فیزیکی: کتک زدن. تنبیه کلامی: دیگه اصلاً دوستت ندارم. من دیگه مادر تو نیستم. تنبیه روانی: تحقیر کردن، مقایسه کردن و تبعیض قائل شدن.
پیامدهای تنبیه نادرست:
• واکنش عاطفی: گریه کردن، گستاخی و احساس انزجار و تنفر نسبت به فرد تنبیه گر
• اجتناب از فرد تنبیه گر و یا موقعیت تنبیه
• افزایش شدت عمل و یا جایگزینی رفتار نامطلوب دیگر
• پرخاشگری، لجبازی و یا رفتار انفعالی
و در نهایت رفتار تنبیه شده پس از پایان یافتن تنبیه در خزانه رفتار فرد باقی می ماند و تنها به صورت موقت و در حضور فرد تنبیه گر حذف می شود.
شرایط تنبیه صحیح روانشناختی:
• ملایم باشد و به اندازه باشد
• تنبیه موردنظر باید فوراً و بلافاصله بعد از وقوع رفتار صورت گیرد
• رفتار جانشین مشخص شود
• کودک بداند چرا تنبیه می شود یعنی با ذکر علت تنبیه باشد ( در غیر اینصورت اصلاح صورت نمی گیرد)
• همراه با قاطعیت باشد نه خشونت
• رعایت شئونات انسانی صورت بگیرد

انواع روش های صحیح تنبیه از نظر روانشناسی:

1) خاموشی یعنی هیچ تماس فیزیکی نباید برقرار شود. هیچ تماس یا ارتباط کلامی نباید برقرار شود. هیچ تماس چشمی با کودک برقرار نشود.
مواردی که می توان نادیده گرفت:
• پافشاری بر انجام کاری که والدین موافق نیستند
• جلب توجه به شکل نامناسب/ گریه کردن و قشقرق راه انداختن/ جیغ زدن و نق زدن/ بحث کردن
مواردی که نمی توان نادیده گرفت:
• رفتارهای خطرساز (برای خود و دیگران)
• عدم اطاعت زیرا اگر عدم اطاعت نادیده گرفته شود، کودک یاد میگیرد که میتواند از انجام کاری که به او گفته اید شانه خالی کند.
2) تنبیه کلامی: هشدار دادن و اخطار دادن، با قاطعیت نه گفتن. (همراه با دلایل منطقی) توجه داشته باشید تهدیدهای غیرقابل اجرا نشانه عدم قاطعیت است.
3) تنبیه عملی: محروم کردن، جریمه کردن، جبران کردن، خلوت کردن.
ادامه دارد….

نوشته : بنت الهدی امیری
مدرس دانشگاه

کشف خلاقیت در کودکان

مهم ترین نشانه های خلاقیت و استعداد یابی در کودکان که به تست خلاقیت هم احتیاجی ندارند:

آن ها به راحتی و بدون این که ترسی را در خود احساس کنند نظرات و پیشنهادات خود را در کلاس بیان می کنند. ویژگی ای که در بسیاری دیگر از کودکان هم سن و سال آن ها حتی در سنین بالا تر یافت نمی شود. استعداد یابی در کودکان امری بسیار مهم است.

عمدتاً برای حل مسایل راه کار هایی را ارائه می دهند که دیگر کودکان قادر به ارایه آن ها نیستند. سومین نشانه ای که ما را از انجام تست خلاقیت بی نیاز می کند این است که کودکان خلاق به کار های هنری علاوه بر این که علاقه مند هستند دارای مهارت هم می باشند.

دادن ایده ها و نظرات زیادتر نسبت به دیگر هم سن و سالاشان یکی از مهم ترین نشانه های خلاقیت در کودکان می باشد که می تواند تست خلاقیت مناسب و ساده ای برای کشف خلاقیت در کودکان باشد.

پنجمین نشانه خلاقیت جهت استعدادیابی در کودکان این است که به آسانی با شوخی های خود می توانند دیگران را به خنده بیندازند. نشانه ای که خود یک تست خلاقیت محسوب می شود این می باشد که بسیار علاقه مند به تغییر دادن محتویات کتاب و مطالبی هستند که معلم بیان می کند و مدام در پی این هستند که نادرستی مطالب درسی را به اثبات برسانند.

استعدادیابی در کودکان روال ساده ای دارد

پرسیدن سوالات عجیب و غریب یکی از مهم ترین نشانه های خلاقیت در کودکان می باشد پس اگر کودکی دارید که هر روزه مجبورید به سوالات عجیب وی پاسخ دهید نگران نباشید و حتما یک تست خلاقیت از او بگیرید.

یک تست خلاقیت جهت استعدادیابی که خود می توانید از دانش آموزان تان و کودکان خود بگیرید این است که از وی بخواهید نقاشی بکشد و افکار خود را ترسیم کند اگر علاقه مند بود معنی اش این است که وی خلاقیت در خود دارد.

برای این که یک تست خلاقیت از کودکتان بگیرید کافی است ببینید که وی منتقد است یا نه و به راحتی عقاید و نظرات اطرافیان را می پذیرد یا خیر چرا کودکان خلاق در این تست خلاقیت همواره منتقد بوده اند و سخنان دیگران را به راحتی نمی پذیرند.

آیا کودکتان در بین هم سن و سالانش کمی عجیب و غریب به نظر می رسد؟ از وی تست خلاقیت بگیرید چرا که به احتمال زیاد جزو افرادی با خلاقیت بالا می باشد. اساسا یکی از آشکار ترین نشانه های خلاقیت در کودکان همین تفاوت ها می باشد پس اگر کودکتان دارای تفاوت هایی خاص با دیگران است ذهن خود را بیهوده مشغول نکنید و از وی تست خلاقیت بگیرید احتمالا دارای کودکی نخبه هستید.

شاید بتوان این روش را آسان ترین راه برای گرفتن تست خلاقیت از کودکان دانست. ببینید کودکتان از قدرت تخیل بالایی برخوردار هست یا نه ؟ عمدتا کودکانی که می توان داستان ها را خوب تخیل کنند دارای خلاقیت ذاتی می باشند.

این کودکان هنگام صحبت کردن در کلاس با هیجان زیاد به جزییات ایده های شان می پردازند و بسیار پرشور از آن ها تعریف می کنند. اگر کودک شما نیز دارای همین ویژگی می باشد لازم نیست از وی تست خلاقیت بگیرید چرا که وی حتما جزو افراد خلاق در آینده به حساب خواهد آمد.

یکی دیگر از راه های گرفتن تست خلاقیت جهت استعدادیابی در کوکان برای پی بردن به این که آیا وی از خلاقیت بالایی برخوردار است یا نه این است که به این نکته توجه کنیم که آیا وی دارای ابتکاری می باشد یا نه ؟
و عمدتا ایده هایی که ارائه می دهد منحصر به خود اوست یا نه؟
به طوریکه کم تر کسی این ایده ها به ذهنش برسد.

بنت الهدی امیری / آکادمی موفقیت ایران

نارساخوانی چیست؟

مشکلات خواندن از اساسی ترین مشکلاتی است که کودکان با نارسایی های ویژه یادگیری با آن مواجه اند زیرا کودکی که نمی تواند بخواند شانس بسیارکمی جهت موفقیت در مدرسه دارد. واژه دیسلکسیا (Dyslexia) که با عنوان نارساخوانی ترجمه می شود، برای اولین بار در سال 1886 میلادی توسط رادلف برلین به ثبت رسید. این کلمه یک واژه مرکب یونانی است که از دو جزء dys به معنی اختلال و lexiaبه معنی کلمه ها ترکیب یافته است.

نارساخوانی طبق تعریف DSM-IR چنین تعریف شده است: حالتی که درآن پیشرفت خواندن پایین تر از حد مورد انتظار برحسب سن، آموزش و هوش کودک است. در DSM-IR ملاک های تشخیص زیر برای اختلال خواندن ذکر شده است:

1-پیشرفت در زمینه خواندن با در نظرگرفتن سن زمانی، هوش سنجیده شده است و آموزش متناسب با سن به طور قابل توجه پایین تر از سطوح مورد انتظار است.
2- اختلال موجود در بند1 به طور قابل ملاحظه ای در پیشرفت تحصیلی یا فعالیت های روزمره زندگی که مستلزم مهارت های خواندن است تداخل کند.
3- اگر نقص حسی وجود داشته باشد، مشکلات خواندن فراتر از آن حدی است که معمولاً با نقص همراه است.

به طورکلی برای مفهوم اختلال در خواندن هر تعریفی که بیان کنیم در چهارنکته زیر توافق کلی وجود دارد:

1-اختلال در خواندن احتمالاً به علت وضعیت عصب شناختی مادرزادی است.
2-این مشکل تا دوران نوجوانی و بزرگسالی ادامه می یابد.
3-این مشکل دارای ابعاد ادراکی، شناختی، زبانی است که شاخه های فرعی اختلال در خواندن یا نارساخوانی وجود دارد.
4-اختلال خواندن همراه با رشد و تحول منجر به نارسایی هایی در مهارت های دیگر می شود.

افراد نارساخوان درهنگام خواندن مرتکب اشتباهات متعددی می شوند ازجمله حذف، افزودن یا دگرگون کردن کلمات. این افراد در تفکیک بین حروف از نظر شکل و اندازه دچار اشکال هستند به خصوص حروفی که فقط ازنظر جهت یابی فضایی و درطول خطوط باهم تفاوت دارند( مانند bو dدر انگلیسی). سرعت خواندن آنها کم و غالباً با حداقل درک و فهم همراه است، این افراد در هجی کردن ضعیف هستند و گاه حروفی که باید خوانده شود پس وپیش می خوانند که علت آن عدم تثبیت کامل حرکات تعقیبی چشم به سمت راست یا چپ است. اکثر این افراد به علت اضطراب بالایی که دارند از خواندن و نوشتن پرهیز می کنند چراکه شکست های پیاپی در امر خواندن یا نوشتن سبب احساس شرم و پایین آمدن احساس عزت نفس در این افراد می شود. به طورکلی می توان مشکلات نارساخوانی را به گونه ای دیگر نیز تقسیم بندی کرد:

1-تشخیص شنیداری : این کودکان ممکن است در تشخیص صداهای گفتار مشکلاتی داشته باشند. مثلاً در تشخیص کلمات هم وزن (تانک و بانک) مشکل دارند.
2-ترکیب صدا : بعضی کودکان در ترکیب صداهای گوناگون برای ساختن کلمات اشکال دارند مثلاً نمی توانند صداهای”ب. آ. ر” را برای ساختن کلمه “بار” مورد استفاده قرار دهند.
3-مهارت های حافظه : بعضی از کودکان به علت اشکال در حافظه قادر به خواندن نیستند اشکال در حافظه شنیداری می تواند توانایی کودک را در به یادآوردن صداهای حروف وکلمات، حافظه دیداری شناخت حروف و کلمات و حافظه توالی ترتیب حروف و کلمات را تحت تأثیر قرار دهد.
4-کلمات دیداری : بعضی کلمات به اندازه ای در مطالب خواندنی تکرار می شوند که فرد آنها را به عنوان یک کل، نه مرکب از حروف گوناگونی که برای ساختن آنها باید دوباره زحمت کشید، یاد می گیرد و چون کلمه بلافاصله و بدون کوشش تشخیص داده می شود به مهارت خواندن سرعت می بخشد بعضی از کودکان نارساخوان این کلمات را نیز مانند کلمات دیگر می سازند و درنتیجه در زمینه خواندن و سرعت آن مشکل دارند.
5-مهارت های ادراکی نویسندگی : مهارت هایی چون توجه به حقایق و جزئیات، درک کلمات و جملات، به یادآوردن توالی وقایع، پی گیری کردن جهت مطلب ، خواندن سطحی برای تعیین جای اطلاعات معین، کسب نظر و ایده اصلی مطلب ومانند آن از مواردی است که معمولاً کودکان با نارسایی های ویژه یادگیری در آنها مشکل دارند. این کودکان ممکن است در درک معنی یک کلمه یا انتخاب معنی مناسب برای کلماتی که دارای چندین معنی هستند اشکال داشته باشند.
6-مهارت های ادراکی تعبیر و تفسیر : این مهارت ها شامل توانایی هایی همچون استنباط کردن، پیش بینی کردن نتایج، تشکیل یک نظریه و مانند آن است که به نظر می رسد بعضی از کودکان با نارسایی های یادگیری به تشخیص کلمات و جنبه های مکانیکی آن بیش از اندازه توجه می کنند و درنتیجه از درک نظریات ابراز شده باز می مانند.

ادامه دارد…..

نوشته شده توسط:
بنت الهدی امیری
مدرس دانشگاه
مشاور مدرسه شناختی / آکادمی موفقیت ایران

اصول تشویق و تنبیه کودکان 

کارگاه فرزند پروری و اصول اصلاح رفتار

در این کارگاه آموزشی جهت والدین و مربیان اصول تشویق و تنبیه در کودکان را در یک دوره کوتاه مدت به صورت تخصصی فرا بگیرید. سر فصل های این کارگاه در دو بخش اصول رفتار صحیح با کودکان و نیز بخش مربوط به والدین و فرزند پروری موفق می باشد.

سرفصل های کارگاه شیوه های تنبیه و تشویق شناختی:

• اصول اصلاح رفتار
• تنبیه و پیامدهای تنبیه چیست
• شرایط تنبیه شامل چه مواردی است
• انواع تنبیه های مورد تایید روانشناسان شناختی کدامند؟
• انواع پاداشهایی که موثر است
• تشویق های مورد تایید روانشناسان
• پیامدهای منفی تشویق رفتاری
• پیدا کردن زبان عشق کودک
• تکنیک ظرف شیشه ای

سرفصل های کارگاه فرزندپروری موفق:

• یک والد موفق کیست؟
• تربیت از چه سنی شروع می شود و به چه عواملی بستگی دارد؟
• نیازهای روانی کودک در هر مرحله سنی چیست؟
• پیامدهای برآورده نشدن نیازهای روانی چه خواهد بود؟
• وظیفه والدین چیست؟

شما با گذراندن این کارگاه می آموزید که چگونه با فرزندان و کودکان تعامل مناسب تری را داشته باشید. زندگی بهتری را در محیط فعالیت خود و خانواده برای خود و دیگران فراهم نموده، به سمت تعادلی و شادی حرکت می نمایید.

جهت ثبت نام در این کارگاه می توانید تا پایان فروردین ماه سال 96 با موسسه به صورت مستقیم ارتباط برقرار نموده و یا با یکی از روش های زیر ثبت نام خود را کامل نمایید. به دلیل ظرفیت محدود اولویت با افرادی است که زودتر اقدام نمایند.
با تشکر.
علاوه بر اقدام از طریق وبسایت، کانال تلگرام موسسه، حضور در دفتر آکادمی یا موسسه روانشناختی هاتف، می توانید صرفاً جهت ثبت نام در این کارگاه با شماره های زیر نیر در کرمانشاه تماس حاصل نمایید.

مکان برگزاری: میدان مرکزی، خیابان صفا، مدرسه شناختی مهرگان
زمان: شنبه دوم اردیبهشت سال 1396
38383885
09185681283

چگونه به کودکان هوش هیجانی را آموزش دهیم؟

هوش هیجانی شامل توانایی درک هیجان و آگاهی از هیجان ها، توانایی دست یابی و ایجاد احساسات، تسهیل فعالیت های شناختی و عمل سازگارانه و توانایی تنظیم هیجان ها در خود و دیگران می باشد.
EQ در آمیگدال واقع در قسمت بالای ساقه ی مغز و نزدیک به انتهای حلقه ی لیمبیک است. آمیگدال مخزن خاطرات هیجانی است. هیپوکامپ صرفا” حقایق را به خاطر می سپارد و آمیگدال چاشنی هیجانی آن حقایق را در خود نگه می دارد.

آموزش هوش هیجانی به کودک:

قبل از آموزش توجه کنید که در تمام مراحل می توانید از طریق بازی ، نمایش ، نقاشی و کارهای سرگرم کننده آموزش دهید.

مرحله ی 1: آموزش مهارت های خود آگاهی

1- شناخت ویژگی های خود:
2- آشنا کردن کودک با ویژگی های ظاهری(مثلا” موهای تو چه رنگی است؟و …)
3- فهماندن تفاوت خود با دیگران(مثلا” قد تو بلندتر است یا دوستت؟)
4- بعد از اعضای ظاهری می توانید اعضای داخلی را نیز به او یاد بدهید(مثلا” کودک با شنیدن صدای قلب شما یا دوستش با قلب آشنا شود)
5- بعد از آشنایی کودک با اعضای بدنش باید کودک را متوجه تغییرات رشد کنید (مثلا” مقایسه ی عکس های کودک در سنین مختلف)

مرحله ی 2: آشنا کردن کودک با نیازها

آموزش دهیم هر فردی نیازهایی دارد و برای رشد و برطرف کردن نیازهایش باید تلاش کند(مثلا” کاشتن یک دانه با کودک و مشاهده ی مراحل رشد آن و نشان دادن نیازهای گیاه برای رشد).
مرحله ی 3: آموزش توانایی ها به کودک
1- کودک را با توانایی هایش آشنا کنید(مثلا” آیا غذایت را خودت می خوری؟ یا آیا می توانی اتاقت را مرتب کنی؟ و…)
2- فهماندن این نکته به کودک که توانایی های او با دیگران متفاوت است.

مرحله ی 4: آشنا کردن کودک با علایقش

1- کودک را با چیزهایی که دوست دارد و حتی دوست ندارد آشنا کنیم.
2- کودک را با علایق خود نسبت به خانواده، دوستان، غذاها، بازی ها و… آگاه کنیم(مثلا” چه غذایی را بیشتر دوست داری؟ یا دوست داری در چه کاری به والدینت کمک کنی؟ و…)

مرحله ی 5:آشنا کردن کودک با آرزوها و اهداف

مفاهیمی چون آرزو و هدف ممکن است برای کودک قابل درک نباشد، بهتر است با بیان داستان ها و گفتن مثال هایی به کودک این مفاهیم را یاد بدهید و سپس فعالیت را شروع کنید. برای این کار می توانید از آرزوهایی که خودتان در کودکی داشته اید و اکنون به آن رسیده اید استفاده کنید یا از چیزهایی که خود کودک قبلا” آرزو داشته و اکنون به آن رسیده استفاده کنید، حتی داشتن یک اسباب بازی.
1- می خواهی در آینده چه کاره شوی؟ 2- چه آرزویی داری؟ می توانید جعبه ای به نام جعبه ی آرزوها درست کنید و کودک آرزوهایش را بنویسد یا نقاشی کند و در آن قرار دهد.3- چه کارهایی می خواهی انجام دهی؟

مرحله ی 6: آگاه کردن کودک با مسؤلیت ها

1- آگاه کردن کودک از وظایفی که در هر مکانی دارد(مثلا” وقتی چیزی در خیابان می خورد آشغال آن را کجا می ریزد؟چرا این کار را انجام می دهد؟ و…)
2- به کودک یاد دهیم که هر فردی عضوی از گروه های مختلف است و نقش های مختلفی دارد(چه کارهایی را برای کمک به مادرتان انجام می دهید؟ و…)
3- کودک را با وظایفش آشنا کنیم و به او یاد دهیم که هر کس موظف است کارهایی که در قبالش مسؤلیت دارد را انجام دهد.
کودک را به این پاسخ هدایت کنید که مراقبت از بدن نیز نوعی احترام و وظیفه است(حالا که مراقبت از بدن نوعی احترام است چگونه به بدنمان احترام بگذاریم؟ مثلا” با مسواک زدن و …)

مرحله ی 7: آشنا کردن کودک با هیجان ها

1- داستان گم شدن بچه ای را تعریف کنید و از او بپرسید که آن بچه چه حسی دارد؟
2- اگر مامان مریض بشه تو چه حسی داری؟ و…

مرحله ی 8: مهارت های تصمیم گیری

به او یاد دهیم که کارهایی را که او در طول روز انجام می دهد نوعی تصمیم گیری است و این تصمیم ها را بر اساس علایق و توانایی ها و نیازهای خود انجام می دهد (مثلا” تو داری کارتون می بینی دوستت میاد بهت میگه بیا بریم بازی کنیم تو چه کار می کنی؟میری بازی می کنی یا کارتون می بینی؟ بعد ازپاسخ به کودک بگویید چیزی که تو انتخاب کردی تصمیم توست و ..)

مرحله ی 9: مهارت پذیرش خود و احترام به خود

به کودک کمک کنید که خود را با تمام نقاط ضعف و قوت و تمام احساس های مثبت و منفی که دارد بپذیرد و سعی کند آن ها را نادیده بگیرد.

مرحله ی 10: کنترل درست هیجان ها و احساست و ابراز درست آن ها

کودک را با سؤالاتی به هیجانات و احساسات او و شدت هیجانات در موقعیت های مختلف آگاه کنید(مثلا” اگر دوستت وسایلشو به تو نده بیشتر عصبانی میشی یا وقتی سر تو فریاد بزنه؟ و…)

با تشکر از همراهی شما خوبان (آکادمی موفقیت با همکاری موسسه روانشناختی هاتف)

استعداد و استعدادیابی

نقش استعداد و استعداد یابی در موفقیت چیست؟

در لحظات آغازين تولد، هر پدر و مادري تنها به سالم بودن فرزند خود فکر مي‌کند و در سال‌هاي بعد از تولد است که افکاري مثل هوش، خلاقيت، استعداد، مسائل دوران بلوغ، انتخاب مدرسه، شغل و… به ذهنشان خطور مي‌کند و تمام زندگي پدر و مادر را دربرمي‌گيرد.

بعضي از پدر و مادر‌ها مي‌خواهند از همان ابتدا استعدادهاي فرزندان خود را به همان جهتي كه مي‌خواهند سوق دهند. البته شما مي‌توانيد با قرار دادن كودك خود در هر محيطي كه مي‌خواهيد استعدادهاي او را سوق دهيد، اما درست مثل بچه‌هاي چپ دستي كه مداد را به زور به دست راست آنها مي‌دهند و آنها را مجبور به نوشتن با دست راست مي‌كنند كودك شما ياد مي‌گيرد كه با دست راست بنويسد، اما هيچ وقت خوش خط نخواهد شد. در واقع شما نمي‌توانيد از كسي كه استعداد نقاشي ندارد يك نقاش ماهر بسازيد، اما شايد بتوانيد او را يك نقاش آماتور كنيد كه بدون خلاقيت تنها ياد گرفته كپي‌برداري كند.

مشاهده دقيق رفتار بچه‌ها در محيط خانه كمك زيادي به شناسايي استعدادهاي آنها مي‌كند.

واقع‌بيني در كشف استعدادها يكي از مهم‌ترين وظايف والدين است. اكثر والدين به دليل اين‌كه دوست دارند فرزندشان بسيار باهوش باشد و در زمينه‌هاي خاصي كه آنها مي‌خواهند مستعد نشان داده شوند، بسياري از استعدادهاي واقعي كودك را ناديده گرفته و تنها به خواسته‌هاي خود توجه مي‌كنند و گاهي از كودك خود انتظارات واهي و نادرست دارند كه اين كارشان تنها به هرز رفتن استعدادهاي واقعي فرزندشان مي‌انجامد. خداوند در هر فردي استعدادهاي خاصي گذاشته است که او را منحصر به فرد مي کند پس سعي کنيد. استعدادهاي واقعي فرزندتان را بيابيد.

کودکاني هستند که ساعت‌ها سرگرم ساختن و خراب کردن وسايلند، بعضي از بچه‌ها علاقه شديدي به گوش دادن موسيقي،کتاب قصه و ديدن برنامه‌هاي موزيکال تلويزيون دارند و بعضي نيز عاشق نقاشي کشيدن هستند. دقت داشته باشيد كه بچه‌ها در هر آنچه استعداد دارند علاقه نشان مي‌دهند و به هر چه علاقه نشان مي‌دهند در آن توانمندتر مي‌شوند. در واقع علاقه و استعداد رابطه مستقيم با هم دارند.

شکوفائي استعداد به زندگي کيفيت مي‌دهد.

شناسايي و كشف استعدادهاي واقعي كودكان باعث بالا بردن عزت نفس آن‌ها مي­شود. بچه هايي که از عزت نفس بالايي برخوردارند به احتمال قوي در مدرسه بهتر از ساير بچه‌ها عمل مي‌کنند، آنها مي­توانند به نحو احسن با مربيان خود ارتباط برقرار کنند و به راحتي تحت تعليم و تربيت قرار گيرند، آنها همچنين در زمينه خلاقيت و يادگيري و ارتباطاتشان با ديگران موفق‌تر عمل مي­كنند.

اعمال سيستم مديريت استعدادها که شامل فرايندهاي زيراست، گامي جهت معنا بخشي به زندگيست:

1) کشف استعدادهاي درون: وضع موجود زندگي.

2) تدوين افق زيبا فراوري استعدادمان (چشم انداز) : وضع مطلوب زندگی.

3) بررسي راههاي رسيدن از وضع موجود زندگي به وضع مطلوب زندگي.

بدون اعمال سيستم مديريت استعدادها در زندگي چه بسا عمر طولاني داشته باشيم اما آنچه در زندگي مهم است کميت زندگي نيست بلکه کيفيت آن است، در واقع اگر آن قسمتي از زندگي که به تعالي و رشد و بالندگي اختصاص دارد را عمر فعال بناميم، هدف اعمال سيستم مديريت استعدادها، افزايش نسبت عمرفعال به کل عمراست.

موسسات كشف‌ استعداد مكان‌هايي هستند كه مي‌توانند در اين امر كمك كنند. آن‌ها با ابزار و روش‌هايي كه به كار مي‌برند مي‌توانند تا حدودي به شما بگويند فرزندتان در چه زمينه‌‌هايي مستعد است.

چگونه به   استعدادهای  فرزندانمان بیشتر  توجه کنیم؟

به گزارش ایسنا، بنت الهدی امیری اظهار کرد: تنبیه کودک به هیچ وجه مورد تایید نیست و توصیه می‌شود به جای تنبیه بدنی از محروم کردن کودک از کار یا چیز مورد علاقه‌اش استفاده شود.
وی معتقد است: محروم کردن هم باید مقطعی و در زمان کوتاه و محدود باشد که کودک را حریص نکند. به گفته این روانشناس، تنبیه بدنی، کتک زدن و یا هرگونه تنبیه دیگر به هچ وجه برای تربیت کودک درست نیست و اگرچه ممکن است در کوتاه مدت پاسخ دهد، اما در بلند مدت عوارض بدی برای کودک در پی خواهد داشت. امیری پرخاشگر شدن کودک را از مهمترین پیامدهای تنبیه دانست و ادامه داد: کودکانی که تنبیه می‌شوند خشم ناشی از این تنبیه را در خود درونی می‌کنند و در سن بالاتر خصوصا سن نوجوانی و بزرگسالی آن را نسبت به دوستان و حتی والدین خود بروز می‌دهند.

وی ضعف اعتماد به نفس را نیز از دیگر عوارض تنبیه کودکان عنوان کرد. این روانشناس تصریح کرد: برای تربیت کودکان می‌توان به جای تنبیه از روش استدلال کردن استفاده کرد و راجع به کارهای اشتباه با کودک صحبت کرد. امیری با بیان اینکه این استدلال کردن باید زمانی انجام شود که کودک آرام است نه زمانی که لجبازی می کند، یادآوری کرد: این شیوه باعث می شود کودک از سن کم استدلال کردن را نیز بیاموزد. وی خاطرنشان کرد: علاوه بر تنبیه، تشویق کردن هم برای تربیت کودک توصیه نمی‌شود، زیرا این امر باعث می‌شود کودک شرطی شود و برای کاری که انجام می‌دهد باج بخواهد. به گفته این روانشناس، بحث پاداش و قدردانی برای یک کار خوب متفاوت از تشویق است و مخالفتی با آن وجود ندارد.

منبع : ایسنا

تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که والدین با آنها بازی می‌کنند در بزرگسالی از رشد مغزی و بهره هوشی بیشتری برخوردار می‌شوند.

بنت الهدی امیری در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، بازی را یکی از نیازهای اساسی کودکان برشمرد و اظهار کرد: بازی جزء جدانشدنی زندگی هر کودک است که تاثیر بسزایی در رشد روانی و فردی او دارد.

وی گفت: بازی شاید به نظر بزرگترها بی‌اهمیت باشد، اما نقش زیادی در یادگیری مهارتهای فردی و اجتماعی کودک دارد.

مشاور مدرسه شناختی مهرگان با بیان اینکه امروز بیشتر کودکان تک فرزند هستند و درون خانواده خود هم بازی ندارند، یادآوری کرد: لازم است در چنین خانواده‌هایی والدین حتما در بازی‌های فرزند خود شرکت کنند.

امیری تصریح کرد: علاوه بر اینکه پدر و مادر باید با فرزند خود بازی کنند، لازم است زمینه تعامل و بازی فرزند خود با سایر کودکان هم سن و سال او را هم فراهم کنند.

وی با تاکید بر اینکه بازی کودک محدود به سن خاصی نیست، اضافه کرد: نوزاد از ابتدای تولد نیازمند بازی و تعامل است و از همین طریق حواس کودک تقویت شده و هوش او رشد می‌کند و افزایش می یابد.

به گفته این استاد دانشگاه، بازی در پرورش ذهن کودک نیز نقش قابل توجهی دارد و همان قدر که یک کودک به خوردن و خوابیدن نیاز دارد، بازی کردن را نیز لازم دارد.

امیری خاطرنشان کرد: تاثیر بازی بر آموزش مهارتها و یادگیری کودکان بسیار بیشتر از آموزش‌های رسمی و خشک است.

وی در خصوص نوع بازی کودکان نیز یادآوری کرد: والدین نباید نوع بازی را برای کودک خود تعیین کنند، بلکه تنها باید شرایط بازی را برای او فراهم کنند تا از بازی خود لذت ببرد.

این روانشناس اظهار کرد: بهتر است بازی در سنین قبل از دبستان بیشتر به صورت بازیهای حرکتی و همراه با جنب و جوش و فعالیت بدنی باشد.

امیری معتقد است، در سنین بالاتر که کودک وارد دوران یادگیری می‌شود، باید بازی‌ها به سمت بازی‌های فکری بروند.

وی همچنین به نقش تعیین نوع بازی توسط خود کودک بر تقویت خلاقیت او هم اشاره کرد.

منبع : ایسنا